Oktay ERTUĞRUL
Ayrık Otları
Yılları avuçlarımda tutamadım
Sığ
Anlamsız
Amaçsız
Sularda yüzmekten farkına varamadım
Uçup gittiler
Altın telli kuş misali
Kaçıp gittiler
Bilseydim bugünlerin
Boz renkli
Acı yüklü
Aynı tekrarlanan koku olduğunu
Bir teklif olur
Bir okşayış olur
Bir mutluluk olur
Bir gülümseyiş olur
Bir misafir olur
Bir öpüş olur
Hayatımı yaşardım
Şimdi,
Ayrık otları kapladı benliğimi
Nasıl temizleyeyim
Bir şiirin içinde yuvam olsa da
Kaçan yıllara eyvah!
Soğuk gecelerde
Yalnız uyanılan her sabah
Aynaya her baktığım da
Bir ateşböceği gibi yanarım
Yanarım
Bir kalemin bitmeyen sonsuzluğunda
Tükenerek yanarım.
Bu şiir toplam 598 kez okundu.
9.12.2006