Arif Damar

KUYTUDA

Işığın benim için yanmıyor geceleri
Benim sesimle uyanmıyorsun uykularından

Doğan günle canlanan sevincin
benim için değil
Yenilenen güzelliğin
dinlenen elin

Benim sevdam koduğun gibi
kuytuda saklı durur
Suçlu.
sen suçladın
Elden günden utanır

Kulağı ayak sesinde
senin ayak sesinde

Bu şiir toplam 732 kez okundu.
1.11.2006

• Yorumlar
• Yorum Yaz
• Şairin Hayatı