Gülşah Çetinkaya

yoklugunda

kac gece yırttım duvarları
ne ısyanlar buyuttum için için
kanaya kanaya da
dıyemedım kımselere
yoklugunda ettıgım beddualar hesap sordu dılımden
acı acı utandım
oyle çıglıklar koptukı
en kuytu kosemden taa derınden
dıyemedım kımselere
sen
baska tende gezen parmaklarınla oynarken
soguk ellerım
yırttı genclıgımı agır agırda
dıyemedım kımselere...
hesap yapmamıştım
terkedıp bı vıran gıbı
baska yureklere koyulacagını
ne ızdırap etmışım kendıme
sancıdı kırıkları ınsanlıgımın
beklenmeyen bı dolu gıbı tasladıda kalpsızlıgın
dıyemedım kımselere
kımseyı cagırmadım yalnızlığıma
tek harf soylemedım kendıme bıle senden yana
kursun delıgı kadar kızgın vurdunda
dıyemedım kımselere

Bu şiir toplam 469 kez okundu.
1.03.2013 11:19:24

• Yorumlar
• Yorum Yaz
• Şairin Hayatı