zeynep akpınar (zeynep)
......İNSAN HİÇ YANLIZ KALMAZ......
Sustum kendimi bıraktım karanlığın çıkmaz sokaklarına
Artık adımlarımı kendim için atmaya başladım
Sessizlik karşılıyor beni kapıdan her girdiğimde
Sanki sadece ben varım şu koca dünyada
Anlamadığım şeyler var dostum düşmanım mıydı acaba
Öyle olmasaydı yalnız kalmazdım tek başıma
Artık sadece kuşların sesini dinliyorum
Öyle güzeller ki sadece onlara bakınca
Mutlu olabiliyorum
Onlar o kadar masum ve özgürler ki!
Ne zaman uzaklara dalsa gözlerim
Eskiler gelir aklıma
İnsan büyüdükçe hayalleri küçülürmüş meğer
Benim hayallerim ise hiçbir zaman bitmiyor
Çünkü biliyorum uzak değil bana mutluluk
Artık kimsede aramıyorum ne yalnızlığımı
Ne de mutluluğumu sadece kendimde
Anladım ki istersem mutlu olurum istersem
Mutsuz sadece kendimde arıyorum her şeyi
Bulabileceğim tek yer ben ve benim hayallerim
İnsan hiç yalnız kalmaz tutunacağı hayali ve bir
Umudu vardır hiçbir zaman bırakamayacağı
Bu şiir toplam 716 kez okundu.
17.07.2007 01:39:59