KÜBRA NAZLI GÜLMEZ

HAYAT ÇOK ZORDU

Gözlerden akan bir damla yaşa,
Birde hasret eklenince çok daha ağır gelmeye başlamıştı hayat
Hep seni düşünüyor sensiz kalamıyordum
Gözüm yolları arıyordu,
Belki gelir diyordu gönlüm
Ama sen yoktun
Gelmedin
Hayat daha zorlaşmıştı
Çünkü sen yoktun
Kalbim acıyordu
Yaşamaya tahammülüm yok gibi geldi ilk günler
Yavaş yavaş toparlanmaya başlamıştım
Acı veriyordu
Sensizlik çok acı veriyordu
Ama başarmalıydım
Sensizliği de başarmalıydım
Yollarına düştüm
Aradım, sordum, ama sonuç yoktu
Yine aynıydı
Her şey tos pembe gibi görünürken birden kapkara olmuştu dünyam
Senle güzel gelen her şey artık tat vermiyordu…
Çünkü onlar senle güzeldi
Ama başardım sensizliği de başarmıştım
Yoktun artık hayatımda
Ama ben hala yaşıyordum
Nasıl nefes alıyordum bilmiyorum
Sensizken de yaşayabiliyordum
Gidemiyor göremiyor arayamıyordum ama yaşıyordum
Hayat çok zor gelmeye başlamıştı
Sensizken hayat çok zordu.

Şimdi karşındayım
Ayaktayım
Ve hala yaşıyorum
Senle olduğu gibi yine nefes alabiliyorum
Gülüyorum, hayata artık iyi bakabiliyorum
Sensizim ama,
seni içimde tutabilmek için yaşıyorum


KÜBRA NAZLI GÜLMEZ

Bu şiir toplam 544 kez okundu.
8.07.2007

• Yorumlar
• Yorum Yaz
• Şairin Hayatı