ihsan Topçu

TRABZON SEVDALANMASI

Gökyüzünde iki güneş gördüm ben
Trabzon’da doğar batar birisi
Denizinden dağlarına bir başka dünya
Gönlümüzü tutsak etmiş
Yeşiliyle mavisi

Şimdi bir dal kırılır uzaklarda
Var say ki bir karaymiş dalıdır
Unutulmuş düşler dirilir bir bir
Hep çocuk kalır bir yanımız

Bir tutam düş kanatlarında
Bütün martılar Yoroz’dan geçer
Selam söyler eşe dosta
Eski bir başkent ruhu dolaşır
İçimin Uzun Sokaklarında
Var say ki
Bir Trabzon sokağındasın hayal meyal
Yağız delikanlılar sarmış dört yanını
Ahu bakışlı kızlarda o nazlı eda
Yollara karışmış gençliğin
Şu kırmızı kazaklı masum bakışlı
Yere sert basan çocuk sensin
Yıllar almış hızını
Sönmüş mangal yüreğin

Felek bırakmış bizi haburalara
Bir hiç akşamında bunalırken gün
Dursun Reis al demiri
Vira uşaklar vira
Bu özlem bu karanlıklar bitirecek bizi
Zifiri katran üzerimiz
O cennet kıyılara yali yali gidelim
İstanbul Boğazı’ndan al bizi Karadeniz

Bu şiir toplam 446 kez okundu.
9.08.2006

• Yorumlar
• Yorum Yaz
• Şairin Hayatı