Rıfat Kurtoğlu

SORMA HEÇ

Gonüldaşım deşip durma yaramı,
Azdırırsan, sarışımı sorma heç…
El ardımdan deve yapar piremi,
Âleminen barışımı sorma heç…

Neler gelmedi ki bu garip başa,
Çıksam da bahara, giremem gışa
Yavanı hep içe,yağlıyı dışa
El arına dürüşümü, sorma heç…

Çoban durdum argaçdaki davara,
Şu yaşımda avarayım, avara,
Avludaki kırık dokük duvara
Bol bol tezek vuruşumu sorma heç…

Azığımı alıp, çıktım yazıya
Ecik bana, ecik ala tazıya
Isıcacık, o ciyerim peziye
Say yağını, sürüşümü sorma heç…

Kerpiç dokmek dörpüyüdü ömüre,
Saman katıp, çığnayarak çamıra,
Boz golükte, o gocekli semere,
Yük yük odun, sarışımı, sorma heç…

Kedi gibi yohuşlara çıhardım,
Dana buker, oküzleri çahardım,
Combayınan guleş dutar yıhardım.
Kır tayınan yarışımı, sorma heç…

Çok ütme üttüm de, çötül gavurdum,
Epey yolma yoldum, deste çevürdüm,
Eledim-çalhadım, savrum savurdum,
Çeci yele, verişimi, sorma heç…

Ağnar oldum, ireçbellik işinden,
Oğürsemiş, bikomüşün peşinden.
Kurşun yemiş domuz gibi döşünden,
“Yaydiğin”e varışımı, sorma heç…

On beşimde sevdim bi’köylü kızı,
Gız gız değil, sanki çıtlık sakızı,
Alamadım ahtı, içimde sızı,
Şu boynumu buruşumu, sorma heç…

Davul sesi,”kalk” derimiş ölüye,
Zunna desen, yel verir bu deliye,
Gece sinsine de, gündüz haleye
Muktar gibi duruşumu sorma heç…

Esger oldum, anam yaktı gınayı
Tesgiremde, babam buldu sunayı
Daş olukta, kuş yutmadık deneyi
Yuyup yuyup, serişimi sorma heç…

Cibresini sıka dursun cendire,
Şire içtim, tas bandıra bandıra,
Bağ kaynatmak için, kara tandıra,
Guzün kûre guruşumu sorma heç…

Bebeklikten düştüm geçim derdine,
“Şu feleğin beniminen derdi ne? ...”
Sağsı dutup sar’oküzün ardına
Yazın düven sürüşümü sorma heç…

İflah olmam kaderime küsmeynen,
Kusüp kusüp, Hakk’tan umut kesmeynen,
Yar sandığım, bir anadan yosmaynan
Kirişleri karışımı sorma heç…

Umarım ki “İsmet Ağa’m”alınmaz
Aşıkların eşi, kolay bulunmaz
Hikmettir ki kimde ne var bilinmez,
Bu konuda görüşümü, sorma heç…

KURTOĞLU’M anlamam, sazdan şiirden
Koşarım hayıra, kaçarım şerden,
“Karac’oğlanların,” kaldığı yerden,
Aşka gonül yoruşumu, sorma heç…

26-Nisan-1998

Aşık Rifat KURTOĞLU

2. Şiir Kitabım DEYZOĞLU shf:25-26-27

Bu şiir toplam 513 kez okundu.
30.08.2011 01:43:53

• Yorumlar
• Yorum Yaz
• Şairin Hayatı