körfez teknecisi

bir demet çiçekle denize yürüsek

bir sızıntı akıyorkalbimden beynimin damarlarına
aşk çeşmesi midir bunu besleyen yoksa sabahlara

kadar ağlayan bir annenin şevkatini mi üzerinde taşıyor
belkide vuslat kavminin zamanına ulaşıyor

boşlukta bir iki adım atarken sanki ayakları
denizin üzerinde yürürken ağlayanşakakları

buna kanıt sayarım göremediğim gençliğin ihtişamı
yada ikindiyi serinleten mehtabın habercisi akşamı

özlemedim desem yalan olur bu ızdıraba dayanamaz
istesede istemesede zor olanı sever katlanamaz

belkide gerçek budur yalan dünyanın bilakis kaderin
bu cambazlığında kaçıveren kızları severim

ah aşuk maşuk bilmecesinin bana verdiği yetkiyle
seni alsam koynuma bir demet çiçekle denize

yürüsek

Bu şiir toplam 443 kez okundu.
2.06.2011 17:10:47

• Yorumlar
• Yorum Yaz
• Şairin Hayatı