Adem POLAT

sanma

KARDEŞ DEYİLİM ZALİM BEN AZRAİLE
YIKILMADIM DİYE ÖLÜMSÜZ SANMA
NE YAPSAM ETTİYİN GELMİYOR DİLE
SUSUYORUM DİYE BİLMİYOR SANMA

ALDANDI YÜREYİM HER Bİ SÖZÜNE
DOYMADI DELİ GÖNÜL DERDİN SIZINA
ÇEVİRDİYİN ONLARCA OYUNU YÜZÜNE
VURMADIMYA BİŞEY BİLMİYOR SANMA

KORMUŞSUN KÜL ETTİN KAVURDUN BENİ
DİYARDAN DİYARA SAVURDUN BENİ
DÜŞMANLARIM DEYİL SEN VURDUN BENİ
BU CANDA BU YARA KAPANIR SANMA

GAYRI MUTLULUĞU BULSAM NE ÇARE
YURT YUVA SAHİBİ OLSAM NE ÇARE
BEN AŞK MAĞDURUYUM GÜLSEM NE ÇARE
GÖZLERİMİN YAŞI KURUDU SANMA

UĞRUNDA MECNUNA DÖNDÜM OLMADI
KAVRULDUM KÜL OLDUM YANDIM OLMADI
BİRİNİ BULUP EVLENDİM OLMADI
KADERİM HIRSIMI SUSTURDU SANMA

GÜN DOĞAR GÜNLERE BEN GECEDEYKEN
CAN GELİR CANLARA BEN DAHA ÖLÜYKEN
SAYENDE HER YANIM ISTIRAP DOLUYKEN
SEN BENİM AHIMDAN ARINDIM SANMA

KALBİME VURDUĞUN PASLI HANÇERİN
BENDEKİ CANINI ACITIR SENİN
TEPEDEN TIRNAĞA BEDENDE YERİN
YENİ BİR AŞKA YER BIRAKTIN SANMA

Bu şiir toplam 594 kez okundu.
8.08.2010

• Yorumlar
• Yorum Yaz
• Şairin Hayatı