Gürsel ÇOPUR

Anahtar

A.



Ahmer şafağı müjdeleyen güneş

İçimizden taşan sevgi ışıklarıyla

Bir sahil bekler

Büyük dalgaları törpüleyerek

Ses olmak ister ezgi koylarda

Kulaç misafirliğinden ayrılarak

Bir güneş ki şafağı müjdeleyen



N.



Nefti bahçemde madenî bir yaprak

Değer bekler kendini sunarken

İnsan bir hazine ki aranılan

Açılmayı bekleyen veya açılan

Fobisi yoktur medeniyete

Ne kutlu cenktir ki kaybetmez o

Bir maden ki bahçeyi süsleyen



A.



Arkasında belini incitmeyen fırtınalar

Bir dost yurdunda ilerlercesine

Kapı eşiklerine gulyabani tozlar uğramaz

Uçuşur bu yörüngede hayaller

İbrişim salkımlarına dizilmişçesine

Yollar son defa buradan geçer

Bir rüzgâr ki insanı serinleten



H.



Her biri ayrı kurdelelerle kesilmiş

Açılmayı bekleyen tomurcuk bayramında

Bir kalp büyür

Bin can büyütülür

Ruh bununla huzura erer

Göz habbesiyle sevdaya bakılan

Altın mihenk taşında

Bir el ki açılmayı bekleyen



T.



Tutkal yemiş gibi öze sarılmak

Bir ateş ister kavuşan alevinde

İnsanı sarıp sarmalayan ilham raksında

Kelimeler dökülür şimşek gürültüsü eşliğinde

Kalemdir benliğini hatırlatan

Tatlı cızırtısıyla

Sayfa dünyasına kanatlarını seren

Bir ateş ki yanmayı isteyen



A.



Ardışık kaprisler eritilir dudaklarda

Beyan aydınlığıyla kapanır yıldızlar

Küme küme dizilmiş pervaneleriyle

Hasret yumakları damlar göze

Bu gözler kurumaz göletleriyle

Varlığa ererler yokluk diliminde

Bir beyan ki kalemi titreten



R.



Rehin alınmış altın gözlü hayatlar

Serum bağlanmadan gıdasını bulur

Yılların beklediği özlem bu oldukça

Şaşırmayan rotasıyla

Bir şaşkınlık yaşamadan

Diriliş çağlayanları gürler her yönden

Bir özlem ki ağız şerbetiyle doymayan..



Gürsel ÇOPUR

Bu şiir toplam 540 kez okundu.
8.08.2010

• Yorumlar
• Yorum Yaz
• Şairin Hayatı