Zül-Karneyn

Es Deli Rüzgar

Es Deli Rüzgar

Kahr olsada bu hayatim
acima gencligime vur bu sineme
alismisim zaten cileye dertlerime
gülsemde dönemem esgi günlerime
döndüm durdum cevremde
yanliz kaldim bu alemde
yazdim hayatimi bir kalemde
garip bir kul yatiyor bu kefende
zaten dogdugum günden beri
sanki kim yasatti beni
cileler dostum olmus dönemem artik geri

es deli rüzgar es
nasil geldiysen öyle es
ses verin bu feryatlarima
bakmayin akan gözyaslarima
es deli rüzgar es

Boynu bükük
dertlerim bu dünyadan büyük
mutluluk nedir bilmem
hep aglar hic gülmem
nedense hic sevilmem
kimsesiz kaldim tek basima
terk etti hep sevenlerim
geride kalan bana dertlerim ve cilelerim
yikilan ümütlerim bos kaldi yine ellerim
herkes güler keyfine bakar
garipler bir köse basinda aglar
bizim bu halimizden kim anlar
utansin beni benden alanlar

es deli rüzgar es
nasil geldiysen öyle es
ses verin bu feryatlarima
bakmayin akan gözyaslarima
es deli rüzgar es

Aldirmam artik dertlere cileye
zaten kimseler aldirmaz bilmem niye
muhtac kalmisim sevilmeye
tek kalsamda bu dünyada hic gülmeyen
tek kalsamda hic sevilmeyen
herkes icin dönen bu dünya ama benim icin dönmeyen
ne olsada düstük bir kere vurmayin beni yerden yere
kurban ettiler beni bu yalanci dünyaya
haram oldu sanki bana gülmek
dilenirim yaradandan ölmeyi
unutmusum zaten gülmeyi
ses verin bu feryatlarima
bakmayin akan gözyaslarima
hayel kurmak bile oldu haram
ben bu aciya daha dayanamam
Alem dört köse olmus gülmekten
bende biktim artik her gün ölmekten

es deli rüzgar es
nasil geldiysen öyle es
ses verin bu feryatlarima
bakmayin akan gözyaslarima
es deli rüzgar es

Bu şiir toplam 841 kez okundu.
15.11.2009

• Yorumlar
• Yorum Yaz
• Şairin Hayatı