Abdullah Arslan

sen bilmezsin

saatlerce beklerdim yollarini
gelirde gecersin diye
bastigin topraga bakardim
saclarina bakardim kaslarina
kapimizdan gecisine bakardim
sigara icisine
seni seviyordum sen bilmezsin
seni dusunurdum hayaller kurardim
gozlerin okyanusum olurdu
dalgalari icimde
baharlar gelirdi gonlume
seni kokardim gul yerine
ozlem olurdun burcu burcu kokardin
bulut olurdun tam basim ustunde
seni seviyordum sen bilmezsin
seni okurdum kitaplar dolusu
masal diye seni anlatirdim
bulbule sorardim seni
karanliklarda arardim
sende yatardim geceler boyu
susuzlugumda seni icerdim
seni seviyordum sen bilmezsin
bir tatli tebessum olurdun
seni teneffus ederdim
yoklugunda icim acirdi
sende kaybolur giderdim
uyandigimda sen hazir olurdun
saclarimi tarardim
yanaklarimdan operdin
cok sekerdin
sevdigimi soylerdim
sen duymazdin
seni seviyordum sen bilmezsin
gun batti mevsim degisti
siradan oldun
simsek olup caktin
bulut oldun yagmur oldun
gozlerimden aktin
beni biraktin
seni seviyordum sen bilmezsin
ben yine sevecegim
sen yine bilmeyeceksin

Bu şiir toplam 875 kez okundu.
23.06.2006

• Yorumlar
• Yorum Yaz
• Şairin Hayatı