Peyman Hürmüz

Gel gör halimi ey Ayyüzlüm

Ben seni ne ela gözün ne ay yüzün ne de eşsiz ve doğal ruhun için sevdim
Ben sadece acı çekmek için sevdim
Biliyorum ki sevdamda sana kavuşmak yok
Biliyorum ki bu uğurda acı ve gözyaşı var

Gecelerim gündüzlerimi sarar
Yüreğimde hep bir sızı beynimde hep bir uğultu
Bu delioğlan usanmadan sıkılmadan ismini kalp otağında anar
Gel gör halimi ey Ayyüzlüm!

Sevdam kalbımde uçsuz bucaksız bir okyanus
Ben ise kaderine boyun eğmiş dümeni kırık yelkenleri yırtık bir gemi
Viran ve Harabım bu meçhul yerlerde
Gel gör halimi ey Ayyüzlüm!

Hayat dediğin nedir ki
Ucu belli olan bir koridorda zifiri karanlıkta her an bir işiğin yanabilme ihtimalini düşünelerek yürümek ise;
Benım ne takikatım ne de mecallim kaldi
Gel gör halimi ey Ayyüzlüm!

Yakışır mı bir kör sevdalıya
Eceli ile ölmek
Ölüm ölüm dediğin nedir ki
İçi geniş bir tabut ve buz tutmus bir musalla taşı

Bu şiir toplam 694 kez okundu.
28.08.2009

• Yorumlar
• Yorum Yaz
• Şairin Hayatı