Hasan KANTARCI

YAPAYALNIZ BİR İNSANIM BEN

Güneşin doğmasını sabırla bekleyen,
Güneş batınca ümitle yaşayan,
Hava kararınca dertlenip ağlayan,
yapayalnız bir insanım ben.

Gün geçmeyince üzülen,
Kar yağınca düşünceye dalan,
Hava soğuyunca üşümeye başlayan,
Yapa yalnız bir insanım ben.

Ne mektup,Ne telefon gelen,
Bir arayıp soranı olmayan,
Artık insanlara güveni kalmayan,
Yapayalnız bir insanım ben.

Bu şiir toplam 498 kez okundu.
9.12.2008

• Yorumlar
• Yorum Yaz
• Şairin Hayatı