Fedai Güven

Yenildim Sevdama

Düşenin dostu yokmuş!
Aman dileyene kalkmaz kılıç,
Ben vurmadım,düşene hiç
Batırmadım çamura...
Ben düştüğüm zaman da,
Kalkmışım dır,ayağa
Canım yanmıştır,
Vurulmuşum,kaç defa?
Kaldığım yerden başlarım...
Gülümserim hayata.
Ardıma baksam,görürdüm;
Sırtıma vuran hançeri,
Ama!kahpeliği...
Kondurmadım,yüreğime.
Bir daha düştüm...
Yenildim sevdama!
Yenildiğime üzülmedim,
Beni üzen,dostlarım!!?
Kaldırmadı ya,ayağa...
Gömdüklerine yanmadım!
Öldüğüme de değil,
Dostlarım öldü ya...
Ben ona ağlıyorum.

Bu şiir toplam 565 kez okundu.
6.12.2008

• Yorumlar
• Yorum Yaz
• Şairin Hayatı