ahmet cemil taşbilek

geceye hezeyan

Istırap lekeli bir melek,
gece çıkıp bir hasretin koynundan.
Sokulur insana ve kusmaya başlar anlatılamaz
Tutkuları.
Gündüze imrensen de gecedesin sadece farkına varabildiğin gecedir.
İndirilmemiş perdelerden bakan kara kedilerdir gördüğün ve anlaşılabilir olduğun,
Geceye sığınıp kedilerle yoldaşsın.
Tek fark kedi ciğere düşkün
Sen gecede ıstırapla şaşkın.
Peki, sonuna varabildiğin bir gece olabilir mi?
Asla olmayacak.
Olamaz,
Gece ıstıraptır. Gece hasret gece ağlama zamanı.
Gece ölümün bir adım önüdür nefessizlik,
Gece bir resme bakıp bir kandilde gözyaşı yakıp zamanı geçmişle tüketmektir.
Aldığın karaları tekziptir gece.
Tövbelerini bir kenara atıp dönmektir yeminli yasaklara.
Gece aldanmaktır.
Asla son cümleni kurmak değildir gece.
Gece farkına varmaktır hayattaki son cümlenin asla kestirilemeyeceğinin.
2008 10 13

Bu şiir toplam 590 kez okundu.
1.12.2008

• Yorumlar
• Yorum Yaz
• Şairin Hayatı