Akan MERİÇ

RUHUM VE BEDENİM

Yıllar geçiyor,
Ama galiba hiç farkında bile değiliz,
Hayat hergün daha zalim oluyor,
Şu bedenimize karşı.

Çünkü Bedenimiz ve azalarımız,
Eskiyorlar,yıpranıyorlar birer, birer.
Et ve kemikteniz,
Etlerimiz zaten sarkıyor,
Yılların ona verdiği şiddetten,
Kemikler de bir tuhaf oldu,
Hele hele son zamanlarda.
Bazı insanlarda eriyor,
Bazıların da ise;
Ufak bir darbede;
Ha kırıldı, ha kırılacak gibi..

Kim bilir, şu dünyadan
Belki; şimdi gideceğiz,
Belki yarın,
Ya da; ertesi gün,
Sadık yarimiz; kara toprağa,
Bir bilen var mı?

Galiba bedenimizi,
Yavaş yavaş terk etmek ister,
Şu baki kalacak RUHUM ;
Yoksa sıkıldı mı bilmem,
Aynı etten ve kemikten....

(Telif hakkı-Şair:Akan Meriç-16.11.2007)

Bu şiir toplam 682 kez okundu.
17.11.2007

• Yorumlar
• Yorum Yaz
• Şairin Hayatı