(hayal mavisi)

SENSİZLİĞİN GETİRDİĞİ ACI

Beni tamamlayacağını düşünürken
Nasılda eksik bıraktın böyle
Ardından nelr gitti bir bilsen
Mavilerim yok oldu önce
Sonra;
Gecelerimi aydınlatan yıldızlarım söndü bir bir
Gülüşlerim kaldımı sanıyorsun
O da sen gibi,
Terkedip gitti beni
Şimdi;
Sabahı kıskandıran yüzün olmadan,
Düşüyor takvimden yapraklar
Beş yıl ya da on yıl sonra geleceğini bilsem
Oturur günleri sayarım
Ama
Günler seni bana yakınlaştırıyor mu?
Uzaklaştırıyor mu? bilmiyorum
Şimdi çıkıp gittiğin bu kapıdan girsen
Mutlu olur muyum?
Onuda bilmiyorum.
Sensizliğin getirdiği acıyla yaşamaya alıştım ben
Gözyaşlarımı silen ellerin olmadan da ağlayabiliyorum
En sevdiğin şarkıyı kulağına fısıldamak yerine
Resimlere fısıldıyorum
En sevdiğin yemeği pişirip
İki kişilik bir sofra kuruyorum
Tek başıma kaldırıyorum kadehimi
Şerefine değil...
Gittiğin yol dönülmez oldu benim için
Gelme olur mu?
Yıkma bir daha hayallerimi
Sensizliğin getirdiği acıyı da sevdim ben
O acıylada içimde güzelsin sen
Sana çok soğuk bir gerçeği itiraf edeceğim
Şaşırma sakın
Seni,
Yine senin bıraktığın acıyla
Aldattım ben.......

Bu şiir toplam 586 kez okundu.
11.05.2007 14:27:02

• Yorumlar
• Yorum Yaz