Cüneyt Kanyılmaz (cüneyt_43)
ÖLÜM VE YAŞAM
Issız bir sokakta gece gece yürüyorum.
Ne bir yol ne de bir adres biliyorum,
Öylesine yürüyüp gidiyorum işte
Karanlık evlerin önünden geçiyorum.
Yollar küsmüş bana nerdeyim bilmiyorum.
Sokak lambaları bile arada kalmış,
Yanıp yanmadığı belli değil
Ağaçlar,hüzünlü hüzünlü sallanıyor.
Lambanın altında karınca gibi
Rüzgarın yanında kaplumbağa gibiyim.
Galiba yolumu buldum artık
Gökdelenlerin arasındaki kenar mahalledeyim.
Tek katlı evlerin yanında dev binalar.
Bir tarafta ölüm bir tarafta yaşam
Gökdelenlerin yanında insanları buldum
Ama insanlığı bulamadım galiba.
Bu şiir toplam 50 kez okundu.
20.06.2019 17:42:50