KEMAL ÖZKAN (kemalozkan)

UTAN

Dünyaya geldin tomurcak bir gül
eller minik minik konuşmayan dil
gün geçdi büyüdün kokulu sünbül
geçmişine bir bak halini düşün.

Yıllar geçdi büyüdün şimdi bir fidan
bu ne gurur güzel bu ne ihdişam
aşkına kapılan oldu perişan
ey kendini bilmez kendinden utan.

Arslanın gönlünde arslandır yatan
senide benide aynı YARADAN
kendine kul yapıp etdin perişan
ey haddini bilmez halinden utan.

Dostlarına sordum sorma dediler
biraz araşdırdım yosma dediler
kadere kızıpda küsme dediler
namus iffet bilmez kendinden utan

Bu şiir toplam 858 kez okundu.
10.10.2007 23:32:13

• Yorumlar
• Yorum Yaz