Enver Özçağlayan (Aksakal)

İÇİMDE KIYAMET!..

Hangi güle baksam, dalında bülbül;
Sonunda varacak gülşen kalmadı.
Kırlara yöneldim, açmamış sümbül,
Gönlüme ne bir dost, rûşen kalmadı.

İçimde kıyamet günü hayâli,
Azap hücrelerim henüz dolmadı.
Taşır mı bir insan bunca vebâli,
Benim efkârıma düşen kalmadı.

Beynimi kurcalar bitmeyen koşu,
Neden karıncalar gemi almadı?
Ben kiminle çıktım bu son yokuşu;
Neler yazdığımı eşen kalmadı.

Tükendi mecâlim, bitti takatim,
Söyledim olmadı, yazdım olmadı.
Sonunda çöktü de şu topal atım;
Bir metre çukuru deşen kalmadı...

13.01.2014 Fatih-İST.

Enver Özçağlayan

Bu şiir toplam 372 kez okundu.
10.04.2014 12:46:42

• Yorumlar
• Yorum Yaz