Dursun TOMBUL (Dursun TOMBUL)

YOKLUĞUNDA (2)

Gün
Karanlığı bırakıp giderken,
Çaresizliğin
Zafer çığlıkları yükselir
Bu kentten.
Bu kent ki
Hiç sebepsiz terk edilişin
Tek şahidi.
Koynunda saklar beni.
Akşam,
Olanca hızıyla çıkagelir.
Yanında yalnızlık,
Çözülemeyen sır.
Dertlerimle gecelerimi,
Birbiri ardına düğümlerim.
Dayanamaz,
Onlarla patlar duygularım.
Uykusuz geceler,
Ne kadar da beni sever.
Tutamam
Tavanda oynamaya başlar
Anılar,
Üçer beşer.
Dağılır her tarafım
Ayrı yönlere.
Ortada kalmıştır
Sevgi dolu yüreğim.
Boğuşarak,
Yaşam savaşı verir
Sensizliğinle...


(18.6.2002 tarihli 3.şiir kitabımdan)

Bu şiir toplam 486 kez okundu.
24.03.2013 15:09:41

• Yorumlar
• Yorum Yaz