ismail cica (sahil)

ayrılırken neden öpmedin.

şaşırdı kaldı bak dudakların
ve de unutmuş sıcaklığını yüreğin
öpsen de yakmazdı gayri eskisi gibi
davranışında da belli değil mi

şimdi bildğin o deniz kıyısında ben
dertlerimle ben sensizliği düşünmekteyim
yapayalnızım desem o da yalnış
cıvıldamakta kırlangıçlar martılar dalışta
bir lokma yemek için

yarattıklar yemek için yaşarlar bilirsin
bir de bence nesil bırakmak
öyle kurgulamış zahir Yaratan
beni aşar haşa değil benim işim
dalgalar da hüzünlü herhâl
hafiften çirpınmaktalar bilmem ki

ne dertleri var açsam derdimi onlara
tusunamiymiş senin derdin derler herhâl bana
bir kördüğüm ki buramda bir türlü çözülmüyor
sen anlamadıktan sonra kim anlar ki beni

ayrılırken geleceğini bile söylemedin ki
kördüğümleri bilirsin B.İskender çözerdi
o,da tarihin tozlu sayfalarında kaldı ölese benimki
desene mahşere kaldı.14.11.2011.efh.izmir.ismail cica

Bu şiir toplam 536 kez okundu.
14.11.2011 18:23:38

• Yorumlar
• Yorum Yaz