Yeliz Pezük (yeliz pezük)

Ölüm Mahkumu

Yelkovana takılmış kanatları
Her geçen dakika bir ızdırap!
Kurtulmak... Küçük, tek bir an için olsa...
Umutların adı hayal olmazdı belki
fısıltısının inleyen bağrışı dudaklarıma hapsolmazdı
göğsünden yayılan kanın kokusu bedenimi yakmazdı
titretmezdi soruları ellerimi
zamandan bir saniye çalmak mümkün olsaydı...

Biilinmeyen diyarlara uçmak gibi
Güneşsiz bir güne doğmak
bir zelzeleyle uyanmak gibi zor...
Onun için sensiz olmak.
Avuçların avuçlarımın sıcaklığını hissetse
gölgelerimde kaybolmuş bu ölüm mahkumu,
can gelir, tekrar uçar gökyüzünde.

Yeliz Pezük

Bu şiir toplam 801 kez okundu.
4.05.2011 05:00:52

• Yorumlar
• Yorum Yaz