yeşim levent (yeşim)

ŞEKER AĞACI

Çocukken bir ağacım vardı,arka bahçede
Sevdiğim şekerleri, dibine ekerdim
Belki büyürde bol şeker verir diye
Ümitlerimle sulardım birde üstelik
Kimselere de söylemezdim,kıskanırdım
Benden önce kimse görmesin isterdim
Çıkan türlü renkte ki şekerleri
Umutla beklerdim,etrafını temizlerdim
Bazen uzanırdım dibine hayal ederdim
Ağaca bir ev yapmayı,orada yaşamayı
Her gün yerden yeşeren şeker ağacımdan
Arkadaşlarıma ikram edip,paylaşmayı
Bir sabah uyandım arka bahçeye doğru
Hissetmiş gibi koşarak,yalın ayak
Bir adam elinde balta,saçları da ak
Kesmişti ağacımı,dona kalmıştım,
Şeker ağacımı ne yaptın? dedim
Gülerek öyle bir ağaç mı var?,dedi
Yeni bina dikeceklermiş ağacımın yerine
Sustum öylece bakakaldım yere
Ağlamaya başladım,hayallerimin evini
Değiştirecektim taş binayla yerini
Ya şeker ağacım?o ne olacaktı?
Ağaç ev hayalim,şeker ağacı umutlarımdı.


İşte o günden sonra;
Hayallerimin yıkılacağını görmekten korktum
Umutlarımın yeşermemesinden ürktüm
Korkularımdan hep kaçtım,ama sen
Bana yeniden hatırlattın geçmişi
Şeker ağacımı,ağaç evimi
Ne yapmalıyım bilemiyorum şimdi?
Yoksa aşktan ürkmeli mi,umutla beklemeli mi?
Umutla bekleyeceğim,seviyorum seni

Bu şiir toplam 355 kez okundu.
3.08.2007 13:19:31

• Yorumlar
• Yorum Yaz