cemela cemela (cemela)

Beklenen Yolcu

zaman geldi
yaklaştım sanırım
ineceğim birazdan
çantamı alıp
üstümü silkeleyip
buruşmuş çeketimi düzeltip
bu yolculuk da biterken
yeniden yola düşmenin
telaşı saracak yüreğimi

içerinin mentol kokusu
sıkmıştı baya

tanırsam birini selam veririm
yoksa,
beklenmeyen
bir yolcu misali
biraz da yabancı rolünde
gorürsem yanan bir soba
üstünde bir demlik
kendime bir çay söylerim
dağılmış duyguları toparlayıp
bi taburede oturup
kavakların, seher yeline
aşk iniltilerini dinlerim

belki de, o gelmiştir,
ama gelme
dayanamam dedim
geçmez bu hasret
inen yolcu telaşında
onlarca göz altında
uzaktan
bir bayram selamıyla

sevmem zaten yol üstünde
ne ayrılıkları, nede buluşmaları

bekle diyorum bir fısıltıyla
bekledim ben onca zaman
özlemin tenime vururken
yüreğim darmadağan
ordan oraya savrulurken

bekle diyorum
bekle ki göreyim
anılara yazayım
masum gözlerinden
o özleyen bakışı
pencerenin arkasından

bekle ki duyayım
kalbimin atışını
birden belirirken kapıdan
biraz titrek,
heyecandan ürkek
bana gelişini

kollarıma atılıp
boşlukda dans edip
saçların kaparken yüzümü
teninin kokusuyla çoşup
sevdanın akan yaşını
boynumda hissedip
zamanı durdurup
öylece ve öylece
kalışımı

bekle güzelim
bekle ben geleyim

CEMELA

Bu şiir toplam 734 kez okundu.
30.07.2010 23:37:01

• Yorumlar
• Yorum Yaz