HÜLYA YETİŞ

HAYDİ AĞLA ŞİMDİ

DOLAŞSIN BEDENİNİN, GÖRÜNMEYEN SENİ,
DİYAR, DİYAR ARARSIN BULAMAZSIN KENDİNİ
NE KUŞLAR ANLAR,NE AĞAÇLAR DİLİNİ
YER GÖK GÖRÜR ANLAMAZ SANIRSIN HALİNİ
ACIYARAK BAKAR GÖZLERİNE, TANYELİ
BİR SES GELİR GECEDEN, SANKİ DİLLENDİ
HADİ DURMA AĞLA,YAK ATEŞİNİ...ŞİMDİ...
SEVDİĞİN DUYACAK AŞKININ SESİNİ
SAKLAMA DUYGULARINI HİSLERİNİ
GÖZYAŞINDAKİ MUTLULUK DAMLALARINI BIRAK
DAHA FAZLA GERME KENDİNİ,AĞLA HADİ..
SEVGİ,IRMAK EDER GÖZLERİ
BAZENDE KURUTUR ÇÖL GİBİ
SEN IRMAK OL,GEÇ BÜTÜN DENİZLERİ
SEVDİĞİNİN KALBİNE AK SADECE
AĞLA DURMA AĞLA HADİ...
İŞTE O ZAMAN BULACAKSIN KENDİNİ
DER..... DERDE İNANMAZSIN GECEYE
İNCİNMİŞLİĞİN İNCİTİR SENİ, İNCEDEN İNCEYE
OYSA BAĞIŞLAMAZSAN O BİRİNİ
SIRTINDA YÜK OLUR İNDİREMEZSİN GERİ
HAYDİ AĞLA ŞİMDİ AĞLA BIRAK SEVGİNİ
GÖZLERİN IRMAK OLSUN,BULSUN GERÇEK SEVDİĞİNİ..

Bu şiir toplam 517 kez okundu.
9.10.2007

• Yorumlar
• Yorum Yaz
• Şairin Hayatı