Hasbi Tanrıverdi
İNSAFSIZ GURBET
Unutturdun bana sevdiklerimi
Ağlattın, çektirdin tüm çileleri
Kimlere oynadın, bu hîleleri ?
Kızıyorum sana; insafsız gurbet.
Çâresizim, sefil denen biçimde...
Dostlarımdan iz koymadın içimde
Siyah bir tek tel kalmadı, saçımda
Kızıyorum sana; insafsız gurbet.
İhtiyarlık gelip çattı bana da
Sana da gelecek, sıra sana da
Bir gün, ne ben kalır, ne sen,ne dünya
Kızıyorum sana; insafsız gurbet.
HASBİ/19Ekim1990
başka bir sitede adıma kayıtlıdır
Bu şiir toplam 510 kez okundu.
24.03.2007